مگر
می شود محبت
دلیل
ِ دوری شود ؟
این
مردم چه بد دل شده اند !
یکی
نیست رو در رو در صورتشان
زل
بزند بگوید
آخر
آدمِ عاقل کمی فکر کن
می
دانی بانو ؟
تقصیرِ
خودمان است
ما
که خدا نیستیم ...
خدا
محبت می کند به همه و همه جا و همه وقت
ما
نمی بینیم ... اما باز محبت می کند
ما
دور نمی شویم بانو! ما گم می شویم
در
هیاهویِ بی چیزِ این دنیا
وگرنه
خانه ی اول و آخرمان
خانه
ی خداست
!
بس
که حقیقیست ... بس که خالص است
بس
که خداییست ...
ما
آدمها محبت که می بینیم
دور
نمی شویم گم می شویم
گــــــــــــــــــم
و
خیال می کنیم همه جا یک اندازه محبت می بینیم
فکر
می کنیم حتما کسی هستیم که این همه خوبی می کنند
لحظه
ای نمی نشینیم بگوییم به خودمان
شاید
کسی جایی دیگر نباشد
یا
اگر باشد
خالصانه
نباشد
قانع
نیستیم بانو
نیستیم ... !
عادل
دانتیسم