اندکی صبر،سحر نزدیک است

السلام علیک ایها الفرید

 آسمان آبی، خانه ها زیبا، لبخند بر لبان مردم، زندگی آرام، پس تو ای آقای من کجای زندگی ما هستی؟

کجا نبودنت درد است برای ما؟

 ما که هنوز جایگاه خدمت به تو را نفهمیده ایم کجا می توانیم درد دوری تو را درک کنیم...

 امام زمانم!

هزار بار فتادم ز پای و از درِ لطف تو دست من بگرفتی...

ارباب جان!

بیا و نگاهی کن به ما که 36 روز است به امیدی، گاهی با قطره اشکی، گاهی با تمنایی خود را متذکر به تو کرده ایم.

به ما یاد داده اند که نوکر باید فقط در خانه آقا و اربابش بره. باید هرچی می خواهد از اربابش بخواد.

و من امروز از تو می خواهم ای آقای عالم: توفیق بده ما را در نوکری آستانت.

من نوشت:یا صاحب الزمان!

چندین بار نوشتم و پاک کردم،ولی وقتی خودت از دلم خبر داری دیگه نیازی به نوشتن در اینجا نیست.

اینجا فقط از شما میگم،آخه من چیزی نیستم که بخوام از خودم حرف بزنم

امید که لایق خدمتگزاری به شما باشم...