شهادت امام محمد باقر علیه السلام

بسم الله الرحمن الرحیم

چه کسی گفته بی مزاری تو

یا چراغ حرم نداری تو

قبر تو بارگاه توحید است

شمع بالاسر تو خورشید است

چه کسی گفته سایبانت نیست

صحن در صحن آسمانت نیست

عرش که آسمان نمی خواهد

نور که سایبان نمی خواهد

تو خودت سایبان دنیایی

بهترین آسمان دنیایی

مردی از خانواده ی خورشید

امتداد غم امام شهید

انعکاس صدای عاشوراست

روضه های غروب مناست

مرد سجاده، مرد نافله ها

مرد شب زنده دار قافله ها

مردی از جنس آیه ی تطهیر

خستگی های بردن زنجیر

هم سفر با ستاره غم هاست

«کربلا زاده ی» محرّم هست

+ یه وقتایی اینقدر غرق دنیا میشم که یادم میره واسه چی اومدم.اون وقته که احساس میکنم از انسانیت هم دور شدم.اما همون لحظه هست که یه تلنگر میخورم،یه مناسبت باعث میشه یادم بیفته به کجا آمده ام،آمدنم بهر چه بود.شب شهادت امام محمد باقر علیه السلام هست.داریم نزدیک میشیم به عید قربان،عید رها شدن از نفس،بعدش هم عید الله اکبر،عید غدیر.عیدی که یادآور ولایت هست.نه تنها ولایت امیرالمومنین علی علیه السلام که ولایت پدر خوبی هاست.چقدر نزدیک هستیم به پدر مهرباان؟جوری نشه که ما هم محرم داشته باشیم و عاشورا....

اینهمه نشونه واسه اینه که فراموش نکنیم.

کاش فراموش نکنیم