بسم الله الرحمن الرحیم
هر
چه انسان تر باشیم زخمها عمیق تر خواهند بود. هر چه بیشتر دوست بداریم بیشتر غصه
خواهیم داشت . بیشتر فراق خواهیم کشید و تنهائی هایمان بیشتر خواهد شد!
شادی ها لحظه ای و گذرا هستند شاید خاطرات بعضی از آنها تا ابد در یاد بماند ، اما
رنجها داستانش فرق میکند،تا عمق وجود آدم رخنه می کند و ما هر روز با آنها زندگی می کنیم. انگار که این
خاصیت انسان بودن است!
نامه به کودکی که هرگز زاده نشد
اوریانا فالاچی
+ درسته این نویسنده رو نمیشناسم تا حالا هم کتابهاشو نخوندم اما عجیب این تیکه به دلم نشست...
سلام زهرا جان
این پستت به دل من یکی هم خیلی نشست مخصوصا با اون آهنگی که گذاشتی !موفق باشی عزیزم.
سلام رهاجان
ممنون
http://kolbeye-tanhaei.blogsky.com/
ادرس جدیدم
فوق العاده بود دوست من
جه رنجی میکشد آن کس که انسان است و از احساس سرشار است
هیچی بوخودا انسان هیچ خاصیتی نداره
سلام زهرا جان
امیدوارم هرجا هستی موفق و شاد باشی
سلام هستی جان
ممنونم عزیزم
هوالحبیب
سلام دوست عزیزم
ببخشید من خیلی وقته نیامدم وبلاگت سر بزنم ولی یادت بودم.
تو این مدت کمی دلتنگ بودم؛ این هم از خاصیت انسان بودنِ!
موفق باشید
سلام دوست خوبم
ممنون از حضورت
این ایام سوگواری را به شما دوست خوبم تسلیت میگم
ممنون هنگامه جان